|
Clubgeschiedenis door Fons Verreth
JAREN 60
Na het heropenen van café paradijs in 1966 door coiffeur Jan Buelens en Mariake ,toen nog twintigers, was er bij de klantenkring die regelmatig mekaars sterkte maten op het plaatselijk cafébiljart , een verzuchting om het op te nemen tegen spelers uit andere streken .
De toentertijd nog universiteitsstudent François Verbinnen bundelde dit verlangen door het oprichten van een biljartclub met de grootste initiatiefnemers als bestuur.
Voorzitter – schatbewaarder François Verbinnen , en secretaris Herman Straetmans.
De aanvraag tot aansluiting bij het verbond Leuven werd afgewezen maar bij de Lierse federatie lukte het wel . Daar waren ze een grotere spreiding gewend met de Maanblussers uit Mechelen en Antwerpse , Brauwersvrienden , Scaldis en Rozenhof uit Antwerpen.
We startten de competitie 1967-1968 met een ploeg in de twee voorhanden zijnde reeksen .
De A reeks bestond uit 15 ploegen van 8 spelers en de B reeks uit 10 ploegen van 5 spelers.
Die tijd werd een wedstrijd nog gespeeld in twee partijen zonder beslissingsspel.
Een der toelatingsvoorwaarden tot de competitie was een biljarttafel van het type Duque , die dan ook aangekocht werd door de uitbater Jan Buelens. Een omwenteling voor iedereen , en voor velen een marteling !
Van doelopeningen ter grootte van acht centimeter naar openingen van een paar millimeters groter dan de baldiameter.Ook de zogenaamde bosopening was niet veel groter dan de doelen doordat de binnenste doppen verder verwijderd stonden van de buitenste als op dit moment
De som van dat anders zijn ten opzichte van het hedendaags golfbiljart , noodzaakte een andere tactische aanpak van de wedstrijd dan nu.
Peulis deed het van in het begin voortreffelijk en eindigden dat eerste jaar op de vijfde plaats met het achttal:
Philemon Luyten , Paul Rams , François Roelants , Marcel Van Den Wijngaert , Willy Van Den Brande , Herman Straetmans ,
Jos Van den Zegel en François Verbinnen.
De B ploeg eindigden vierde in hun reeks
Er heerste die tijd een euforische stemming die oversloeg op de andere cafébezoekers , zodat we met meerdere auto´s naar de uitwedstrijden reden , met vrouwen en supporters , de cafébazen zagen ons dan ook graag komen .
Ook op het biljartfenomeen van die tijd, en later viervoudig kampioen van België , Leo Taelman , speler voor Handelshof , had ons jeugdig enthousiasme een grote aantrekkingskracht. Van rond de jaarwisseling 1967 / 1968 was hij bijna dagelijks te vinden in café Paradijs .
Toen al was hij een onverbeterlijk instructeur , en heeft ons in enkele maanden een hoop technische en tactische vaardigheden bijgebracht .
Zelfs het componeren en schrijven van een clublied was van zijn hand , het is echter verloren gegaan en niemand kent het nog.
Het voornemen om voor Peulis te spelen vanaf ´68-´69 is in duigen gevallen door een onmogelijke liefde.
Vermits er bij het café Paradijs een zaal Paradijs hoorde , ondertussen afgebroken en vervangen door appartementen , lag het voor de hand een grote prijskamp te organiseren op vijf tafels met 10000 frank geldprijzen , een voor die tijd niet onaantrekkelijk bedrag , op 8 en 9 juni ´68 , en gewonnen door de Antwerpse speler Omer Braem.
Om een gelijkaardige reden als Leo is onze eerste voorzitter van het club- toneel verdwenen en werden de bestuursfuncties herverdeeld . François Roelants , toen nog wonende in Duffel , werd voorzitter, Herman Straetmans secretaris en Paul Rams schatbewaarder.
Boven links : Willy Van Den Brande en Ivo Vereyt
Daaronder van l.n.r.en van o.n.b. :
Karel Verreth, Raymond Weyts, Willy Janssens, Paul Rams,
Maurice (ke) Van Bosstraeten ,Theo Lieckens ,
Gerard OP De Beeck , Willy Weyts , François Roelants ,
Herman Straetmans , Frans Van Calster , Philemon Luyten , François Verbinnen , Gerard Schoovaerts en Jos Corbeel
Achter het biljart ; Jef De Mayer , Albert Gijsemans , Frans Straetmans , Leo Taelman , Jos Van den Zegel
en Herman Van Den Wijngaert
Begin ´68 ben ik getrouwd met Maria van de Kai , een dochter uit een ander café in Peulis ,
mijn stamcafé vanaf mijn prille jeugd en van vele Peulenaren in de jaren 60.
Maar die moeilijke biljart “Duqué” in café Paradijs werd een ware obsessie , en waar Rams , Straetmans en anderen , meestal het onderspit moesten delven bij de Kai , kon ik niet meer winnen tegen die mannen bij een bezoek aan ´t Paradijske
De leerrijke onderrichtingen van Taelman brachten mij vlug op hetzelfde peil , en ik werd gevraagd om in de A ploeg te spelen
ter vervanging van François Verbinnen voor het biljartseizoen ´68-´69.
Op 15 juli ´68 werd op een vijftal km verder naar Mechelen , de nieuwe , federatie Bonheiden gesticht ,
die enkele jaren later omgedoopt werd tot het meer tot de verbeelding sprekende verbond Mechelen.
Uitgebroed door Emiel Geens , alias Milleken baas , van café “ Adler” , en bij ons gekend als Milleke van ´t kiekenkot,
het latere restaurant “ Zellaer”.
Van het seizoen ´68-´69 hebben we omzeggens geen documentatie teruggevonden , zelfs onze eigen uitslag
weten we niet meer met zekerheid . Enkel vage herinneringen , nu ja , pas getrouwd , op eigen benen staan ;
een eerste eigen auto , dat zijn vele nieuwigheden op korte tijd in het jonge leven !
En dan spreek ik nog niet van die krijsende kleine nachtverstorende mensjes die er vlug waren en de politieke toestanden ,
mei ´68 spreekt nu nog tot veler verbeelding met slogans als “Walen buiten” en “Leuven Vlaams”.
De “A” ploeg was bij mijn weten ; François Roelants , Herman Straetmans , Paul Rams , Jos Van den Zegel , Philemon Luyten ,
Willy Van Den Brande , Fons Verreth , en Jan Buelens en Theo De Preter in plaats van de naar het carambolespel teruggekeerde
Marcel Van Den Wijngaert.
In Leuven vergaderden de afgevaardigden van de toenmalige verbonden en stichten op 18 juli ´69
de overkoepelende Belgische golfbiljartbond.
De club beleefde ook enkele erg trieste momenten !
Herman Straetmans won te Vilvoorde in ´69, een van de grootste tornooien van België door in de finale de gekende Louis De Bolster
te verslaan. De 1ste prijs was een salon of een koelkast , Herman koos de koelkast omdat zijn supporters , voorzitter Roelants ,
een stationwagen had en , samen met Marcel Van Den Broeck nog naar Vilvoorde gekomen was om de buit mee naar huis te brengen .
Na zijn zus nog naar het werk gebracht te hebben die ochtend is Marcel om het leven gekomen door een verkeersongeval op de pasbrug ,
een levenslustig kereltje van amper 19 , het ganse dorp bleef achter in diepe verslagenheid
en de zege van Herman verdween in de anonimiteit.
| 
